Photomontage یا فتومونتاژ چیست + 12 نمونه جذاب

در این مقاله قصد داریم ابتدا بگوییم فتومونتاژ چیست، سپس انواع و نمونه عکس های فتومونتاژ را معرفی کنیم. چاپ تصاویر، یکی از مهم‌ترین جوانب عکاسی به حساب می‌آید؛ اگرچه امروزه در عصر دیجیتال به نظر می‌رسد که فقط بهترین و ارزشمندترین طرح‌ها به مرحله چاپ می‌رسند، عکاسان از قرن نوزدهم به روش‌های خلاقانه بسیاری سعی در تبدیل تصاویر به نسخه فیزیکی‌های مختلف آن داشتند.

یکی از همین روش‌ها، فتومونتاژ به حساب می‌آید که در نوع خود انقلابی است، به این دلیل که فرصتی را برای هنرمندان فراهم می‌کند تا فراتر از خواسته‌های عکاسان، واقعیت را دقیقا همان‌طور که هست نشان دهند؛ در شرایط خاص خود، این تکنیک دیدگاه‌های باز تفسیر شده‌ی جدیدی را در یک صفحه عکاسی ارائه می‌دهد، عناصری که آثار هنری عکاس‌ها را در یک عکس به منظور پرورش دیدگاه‌ها و ایده‌های تازه ترکیب می‌کنند. با کارو اسکول همراه باشید.

فتومونتاژ چیست؟

Oscar Gustave Rejlander – Two Ways of Life، 1857، اولین نمونه از مونتاژ عکس در دوران ویکتوریا

تعریف فتومونتاژ: ترکیب عکس‌ ها به روشی خلاقانه

طبق تعریف، فتومونتاژ ترکیبی از چندین عکس، که برای جنبه هنری یا برای به تصویر کشیدن بیش از آن‌چه که در یک اثر هنری قابل نمایش است، با یکدیگر ترکیب شده‌اند. تصاویر با برش، چسباندن، چیدمان و همپوشانی دو یا چند عکس یا بازتولید عکس‌ها با هم، گاهی اوقات در ترکیب با سایر مواد غیرعکاسی مانند متن یا سایر اشکال تشکیل می‌شوند.

هنر ترکیب عکس‌ها به هیچ وجه مستلزم ایجاد تصاویر جدید نیست؛ بسته به اهداف هنرمند باید از عکس‌های چاپ‌های موجود استفاده کرد؛ در نهایت با ظهور رایانه‌ها، نیاز به داشتن تصاویر چاپی به طور کلی محو شد زیرا نمونه‌های امروزی فتومونتاژ در نرم افزارهای ویرایش مونتاژ می‌شوند و اغلب به مرحله چاپ نخواهند رسید. پیشنهاد می شود دوره جامع تدوین کارواسکول را دنبال کنید.

Henry Peach Robinson – Fading Away, 1858

انواع فتومونتاژ: عکس کلاژ در طول تاریخ

یکی از مشهورترین فتومونتاژهای اواسط دوران ویکتوریا اثری به نام «چاپ ترکیبی» بود که اسکار رجلندر، عکاس پیشرو که یکی از متخصصان این حوزه بود، طراح آن بود؛ در پایان قرن، بسیاری از آثار هنری دیگر جان گرفتند به‌ویژه در قالب کارت پستال‌هایی با ظاهر خنده‌دار که اغلب تصویر سر اشتباهی را که روی تصویر بدن دیگری چسبانده بودند یا خلق موجودات عجیب و غیرممکن را نشان می‌دادند؛

با شروع جنگ جهانی اول، از این روش استقبال زیادی شد و عکاسان در سراسر اروپا کارت پستال تولید کردند. به طور خاص، این گروه دادا برلین بود که آن را به عنوان ابزاری برای اعتراض به جنگ و سایر مسائل سیاسی آن دوره، این حوزه را توسعه داد و آن را به یک هنر مدرن مناسب تبدیل کرد.

اگر می خواهید فیلم هایتان زیباتر باشند ، به شما پیشنهاد می کنیم مقاله نرم افزار تدوین فیلم را مطالعه کنید و از برنامه ها ی آن برای فیلم های خود استفاده کنید.

فتومونتاژ دادیست های برلین

دادائیست ها با استفاده از قیچی و چسب به جای قلم موی سنتی، تصاویر رسانه‌های مختلف را جمع کردند؛ تنوع گسترده سبک‌ها و روش‌های کار به آن‌ها کمک کرد تا تصاویر خارخ العاده‌ای از واقعیت را به تصویر بکشند، در حالی که در همان زمان به مفاهیم و قوانین تحمیلی هنر سنتی حمله کردند؛

اثر هنری اصلی این دوره، برش با چاقوی آشپزخانه 1919-20 هانا هوخ در آخرین دوره فرهنگی، شکم وایمار آلمان است؛ که تصاویری از چهره‌های برجسته‌ای مانند آلبرت انیشتین و هنرمند آلمانی کته کولویتز را جمع‌آوری کرده است. آثار هنری جان هارتفیلد، یک فعال متعهد ضد نازی، و همچنین آثار کورت شویترز، رائولهاسمن و یوهانس بادر، به خلق زبانی بصری کمک کردند که الهام بخش دیگری از جنبش مهم قرن بیستم بود.

یک نفوذ جهانی

به عنوان یک ابزار خلاقانه نسبتاً جا افتاده، فتومونتاژ به سرعت توسط سوررئالیست‌ها که جذب ایده بازی با واقعیت به شیوه‌ای غیرعادی شده بودند، پذیرفته شد؛ در بین آن‌ها، سالوادور دالی و من ری را به عنوان افراد برجسته در ساخت فوتومونتاژ بودند؛ تقریباً در همان زمان، سازندگان روسی مانند اللیسیتزکی، الکساندر رودچنکو و گوستاو کلوتسیساز عکس کلاژ برای وسایل تبلیغاتی هنری استفاده کرد که در دهه‌های بعد ادامه یافت؛

در جمهوری تحت محاصره اسپانیا، زبان این شکل از خلاقیت نیز به عنوان پاسخی به جنگ داخلی، از طریق آثار گرافیست Josep Renau بود؛ در ژاپن، هارو کوگا، نقاش آوانگارد، نقاشی‌هایی به سبک فتومونتاژ را نیز بر اساس تصاویر جمع‌آوری شده از مجلات تولید کرد.

پس از جنگ جهانی دوم و آغاز جنگ سرد، محبوبیت هنر فتومونتاژ کاهش یافت زیرا مردم از این نوع تصویرسازی خسته شدند و به شگفتی‌های هیجان انگیز تلویزیون روی آوردند. با این حال، احیای بزرگ بعدی آن با دهه 1980 و سیاست جنبش ضد هسته‌ای در اروپا رقم خورد. بسیاری از مونتاژها در این زمان برای بنرهایی طراحی شده بود که در طول تظاهرات برگزار می‌شد، که هدف آنها درگیر شدن در یک وسیله ارتباطی بسیار گرافیکی و تهاجمی بود؛

همان‌طور که در آثار پیتر کنارد دیده می‌شود. او که از فقدان بی‌واسطه بودن نقاشی ناراضی بود و مونتاژ عکس او “حقیقت آشکار نشده” را در پشت نابرابری اقتصادی، وحشیگری پلیس و مسابقه تسلیحات هسته‌ای نشان می‌داد. امروزه، این آثار هنری شامل همه چیز از متن گرفته تا صدا، به لطف تکامل فناوری‌های دیجیتال و توسعه نرم افزار، به ویژه نرم‌افزارهای شرکت ادوبی هستند.

تکنیک‌ های مونتاژ عکس

تکنیک‌های فتومونتاژ در دهه گذشته با ادغام رایانه‌ها در فرآیند خلق هنر و معرفی نرم‌افزارهای ویرایش تصویر دیجیتال به طور قابل توجهی تکامل یافته‌اند. اکنون پیست‌آپ‌ها به‌صورت دیجیتالی از طریق نرم‌افزارهای مختلفی مانند Adobe Photoshop، Paint Shop Pro، Corel Photopaint، Pixelmator، Paint.NET یا GIMP ایجاد می‌شوند.

این برنامه‌ها این فرآیند را بسیار آسان‌تر کرده‌اند و به افراد اجازه می‌دهند تا مرزهای تصویر دیجیتال را جابه‌جا کنند. اما در طول قرن 19 و 20، ایجاد فتومونتاژ کاملاً فیزیکی بود و شامل تخیل بسیار و فرآیندها و تکنیک‌های بسیار پیچیده‌تر بود. پیشنهاد می شود دوره آموزش ایلوستریتور کارواسکول را ببینید.

نمونه فتومونتاژ

در این بخش از مقاله به نمونه عکس فتومونتاژ می‌پردازیم. تکنیکی که راه را هموار کرد، چاپ ترکیبی هنری پیچ رابینسون بود. این شامل استفاده از نگاتیو دو یا چند تصویر عکاسی برای تولید یک عکس است. این روش پیچیده از میل به تبدیل عکاسی به هنر زیبا و تولید تصاویر ایده آل پدید آمد. با توجه به محدودیت‌های حساسیت به نور و فناوری دوربین نگاتیو ، اولین بار توسط عکاس فرانسوی هیپولیت بایار پیشنهاد شد.

با باز کردن پنجره دیگری برای خلاقیت، عکاسانی مانند هلو رابینسون، اسکار رجلندر و ویلیام فردریک لیس پرایس آن را برای تولید فتومونتاژهای اصلی پذیرفتند. از آنجایی که یک عکس به عنوان حقیقت در نظر گرفته می‌شد، چاپ ترکیبی الهام بخش بحث و جدل‌های زیادی در جامعه عکاسی آن دوران بود. این شیوه دستکاری «حقیقت» پیرامون رسانه را کاملاً از بین برد و نحوه برداشت مردم از عکس‌سازی را کاملاً تغییر داد.

سایر تکنیک ها

همان‌طور که عکاسی به عنوان یک حوزه در حال پیشرفت است، روش‌های جدیدی شروع به ظهور کرده‌اند. خلاقانی مانند رومار بیردن از این طرح استفاده کردند. او در برجستگی‌های نصب شده خود، از ترکیبات کاغذ، رنگ و عکس‌هایی استفاده می‌کرد که روی تخته‌هایی با ابعاد 8½ × 11 اینچ قرار می‌داد؛ تصاویر با امولسیون دستی ثابت شدند و بعداً عکسبرداری و بزرگ شدند؛

به عنوان حمله رادیکال آنها به هنر، آنها تصاویر واقعی را به صورت فیزیکی برش داده و چسبانده و آنها را در کلاژهای اصلی ترکیب می‌کردند. با پیشرفت دوربین‌های آنالوگ، نوردهی دو یا چندگانه بسیار محبوب شد. عکاسان چندین بار شاتر دوربین را باز می‌کردند تا فیلم را با تصاویر متفاوت در معرض دید قرار دهند. با قرار گرفتن هر تصویر بعدی بر روی تصویر اول، تصاویر شبح مانندی از افراد و اشیاء ایجاد می‌شود که به صحنه اصلی اضافه شده‌اند. پیشنهاد می شود مقاله دیگر ما درباره تایپوگرافی در ui را بخوانید.

هنرمندان مشهور فتومونتاژ

فتومونتاژ به عنوان یک شکل هنری هنرمندان بسیاری را در طول تاریخ هنر جذب کرده است، از عکاسان تجربی اولیه، دادائیست‌ها، سوررئالیست‌ها و دیگر طرفداران آوانگارد؛ با تلقی آن به عنوان یک فرآیند رادیکال که اغلب جنجال‌ آفرینی می‌کند، خلاقان آن را با اهداف مختلفی از جمله القای خلاقیت بیشتر در عکاسی، نقد جامعه و انعکاس تغییرات اجتماعی، زیر سوال بردن ایده هنر یا به سادگی ساختارشکنی ایده یک هنر به کار گرفته‌اند. پیشنهاد می شود مقاله دیگر ما درباره متریال دیزاین چیست را بخوانید.

عکس این رسانه با داشتن خلاقیت قابل توجه و همچنین داشتن بار سیاسی، در عمل بسیار متنوع بود. از آنجایی که بسیاری از چهره‌های برجسته با این روش مرتبط بوده‌اند، بیایید نگاهی به مهم‌ترین نام‌های خلاقی که از آن دفاع کرده‌اند بیاندازیم.

اسکار رجلندر

اسکار رجلندر که یک عکاس هنری پیشگام و متخصص در فتومونتاژ است، پدر عکاسی هنری محسوب می‌شود. پس از یادگیری فرآیندهای کلودیون مرطوب و کاغذ مومی، کار در پرتره را آغاز کرد، آثار هنری اروتیک قابل توجهی را با مدل‌های سیرک، کودکان خیابانی و روسپی‌های کودک خلق کرد.

او پس از آزمایش گسترده چاپ ترکیبی، چاپ بدنام خود را با نام The Two Ways of Life متشکل از سی و دو تصویر ساخت. این چاپ با نشان دادن دو پسر که توسط پدرسالار راهنمایی می‌شود، در ابتدا جنجال زیادی را به دلیل برهنگی جزئی آن ایجاد کرد. با این حال، چاپ به موفقیت رسید و او به زودی در انجمن عکاسی سلطنتی لندن پذیرفته شد. او در طول زندگی حرفه‌ای خود به آزمایش نوردهی دوگانه، دستکاری عکاسی و روتوش ادامه داد. ایده‌ها و روش‌های رجلندر توسط سایر عکاسان آن دوران پذیرفته شد.

هنری پیچ رابینسون

هنری پیچ رابینسون به دلیل پیشگامی در فرآیند چاپ ترکیبی به عنوان نمونه اولیه فوتومونتاژ شناخته شده است. عکس ها و نوشته های تصویرگرایانه او او را به یکی از تأثیرگذارترین عکاسان نیمه دوم قرن نوزدهم تبدیل کرد. پس از کار در پرتره تجاری، او شروع به ساخت عکس هایی کرد که مضامین و ترکیب بندی های نقاشی های ژانر حکایتی را تقلید می کرد .

اولین آثار شناخته شده او که از طریق چاپ ترکیبی خلق شد، ژولیت با بطری زهر بود، اما مشهورترین عکس ترکیبی او، محو شدن دختری را در بستر مرگ نشان می‌دهد که توسط خانواده‌اش احاطه شده است. مربوط به مرحله پیش رافائلیت اوستجایی که او تلاش کرد لحظاتی با اهمیت بی‌زمان را در یک محیط قرون وسطایی ثبت کند. او خلق عکس‌های ترکیبی را مانند نقاشی برای هنرمند سخت می‌دانست.

هانا هوچ

یکی از نادر زنان مرتبط با دادا، هانا هوچ به طور مداوم ایده زنان کار خلاقانه در جامعه را ترویج می‌کرد. او در فتومونتاژهای خود از عناصر بصری دیگران استفاده می‌کرد تا آنها را تغییر دهد و آنها را در قطعات بزرگتر خود ادغام کند، جایی که این تصاویر در ابتدا نامرتبط، روایت های روشنگری را تشکیل می دادند.

این راهبردی است که بسیاری از دادائیست‌ها و سوررئالیست‌ها اتخاذ کرده‌اند. همانطور که او به طور فعال جامعه را نقد می‌کرد، کارهای پیشگام فتومونتاژ او اغلب منعکس کننده مسائل جنسیتی و نقش زن در جامعه مدرن بود. او به طور فعال ایده “زن جدید” را در آن دوره تبلیغ کرد. به غیر از فتومونتاژ، او اغلب از وسایل آماده استفاده می‌کرد، همیشه مفهوم و ایده خود هنر را زیر سوال می‌برد. او همچنین به خاطر عروسک‌های دادا که کاملاً متفاوت از سایر قطعات مرتبط با این جنبش بود، مشهور است.

جان هارتفیلد

جان هارتفیلد که پیشگام استفاده از هنر به عنوان یک سلاح سیاسی بود، اغلب اظهارات ضد نازی و ضد فاشیست را به کار می‌برد. پس از معرفی به دادا، او شروع به خلق هنر در رسانه‌های ترکیبی با صدای ناهنجار عناصر بصری کرد که پیام روشنی را به مخاطبانش منتقل می‌کرد.

او روش منحصر به فردی را ایجاد کرده است که در آن تصاویر را برای خلق قطعاتی با جلوه‌های سیاسی قدرتمند تصاحب کرده و دوباره استفاده می‌کند. آثار او با انعکاس هرج و مرج و بلاتکلیفی که آلمان در دهه‌های 1920 و 30 تجربه کرده بود، این شکل از هنر را به شکل قدرتمندی از ارتباطات جمعی تبدیل کرد. او عکس‌هایی از سیاستمداران را از مطبوعات انتخاب می‌کرد و آن‌ها را جدا می‌کرد و مرتب می‌کرد تا معنایی کاملاً تغییر یافته بسازد. پیشنهاد می شود درباره آموزش فتومونتاژ در فتوشاپ بخوانید.

کرت شویترز

کورت شویترز بیشتر به خاطر کلاژهایی به نام مرز پیکچرز مشهور است. او به طور خاص این کلاژها را مرز نامید تا این تصاویر را از کوبیسم، اکسپرسیونیسم و ​​حتی دادائیسم متمایز کند. او در طول سال‌ها این نام را به تمام فعالیت‌های خود از جمله شعر، اینستالیشن و اجرا تسری داد.

قطعات مرز او از مواد زباله مانند برچسب، بلیط اتوبوس و تکه‌های چوب شکسته تشکیل شده بود. پس از سال 1923 شروع به ساخت مرز بزرگ کرد، ساخت و ساز در خانه خود در هانوفر، به اصطلاح اولین Merzbau. آثار او در سال 1937 توسط رژیم نازی به عنوان “هنر منحط” ممنوع شد. او پس از فرار به نروژ، دومین Merzbau خود را ساخت.

من ری

من ری که نقش مهمی در دادائیسم و ​​سورئالیسم داشت، عکس‌هایی خلق کرد که در شکاف بین هنر و زندگی عمل می کردند. آندره برتون او را یک «پیش سوررئالیست» توصیف کرد زیرا هنر او تا حد زیادی بر مارسل دوشان تأثیر گذاشت و در رواج سوررئالیسم بسیار مهم بود.

او کمک‌های قابل توجهی به عکاسی آوانگارد، مد و پرتره کرد، اما به خاطر فتومونتاژهایش نیز بسیار مشهور است. این پرینت ها با زنانگی و فرم بازی می‌کنند و تکنیک‌های مختلفی مانند نوردهی های متعدد را آزمایش می‌کنند. مشهورترین قطعات او از این دست، آنهایی هستند که آلیس پرین و دورا مار را به نمایش می‌گذارند.

با لی میلر، او “سولاریزاسیون” را دوباره اختراع کرد.، یک فرآیند عکاسی که تصاویر را روی نگاتیو معکوس تاریک با نور و بالعکس ثبت می‌کند. او همچنین از تکنیک‌های «سایه‌گراف» دفاع می‌کرد، فرآیندی برای ایجاد تصویر بدون دوربین با استفاده از کاغذ حساس به نور.

اللیسیتزکی

اللیسیتزکی با استفاده از هنر برای تغییر اجتماعی و سیاسی، نقاش، طراح و تایپوگراف روسی بود. در اواخر دهه 1920 و اوایل دهه 1930، لیسیتسکی با جدیدترین رسانه‌ها مانند تایپوگرافی، عکاسی و مونتاژ عکس آزمایش کرد. این دوره به عنوان مترقی ترین دوره او محسوب می‌شود. برای او عکاسی کارآمدترین راه برای بیان تغییر شکل پویا کشورش بود.

او به طور گسترده‌ای با عکس و کلاژ عکس آزمایش کرد و پایه هایی را به شکل عکس‌های چند لایه ایجاد کرد. او با استفاده از نوردهی‌های متعدد در چاپ، از تأثیر شفافیت و کنار هم قرار گرفتن بهره برد برای دستیابی به ترکیبات پویا فتومونتاژ اعلان تولد پسرش، تصویری از جن شیرخوار را بر روی دودکش کارخانه نشان می‌دهد که آینده پسرش را به پیشرفت صنعتی کشور مرتبط می‌کند. هنر او عمدتاً بر استعدادهای De Stijl و مربیان Bauhaus تأثیر گذاشت.

الکساندر رودچنکو

الکساندر رودچنکو به عنوان یکی از مهم‌ترین هنرمندان آوانگارد که هنر خود را در خدمت انقلاب سیاسی قرار داده است، یکی از بنیانگذاران تأثیرگذار جنبش سازندگی بود. او که در ابتدا درگیر نقاشی بود، در سال 1921 شروع به تمرکز بر روی اشیاء طراحی سه بعدی، طرح های معماری و عکاسی کرد. او از طریق عکس ها بیشترین موفقیت را کسب کرد.

او به دلیل ترکیب بندی‌های آوانگارد و رویکرد تجربی برای تمرکز و کنتراست مشهور بود. رودچنکو تحت تأثیر دادائیست های آلمانی، شروع به آزمایش این رسانه کرد. او ابتدا از تصاویر یافت شده استفاده کرد، اما بعداً شروع به عکاسی از تصاویر خود کرد. آثار او در خلق عکس کمک قابل توجهی به عکاسی اروپا در دهه 1920 کرد. پیشنهاد می شود آموزش سینما فوردی کارواسکول را دنبال کنید.

جان استزاکر

جان استزاکر، هنرمند مفهومی بریتانیایی، با استفاده از پرتره‌های جذاب دهه 1950، کلاژهای بی‌احترامی خلق می‌کند که شامل مردان و ستاره‌های هالیوود است. او این تصاویر را به صورت آماده با چهره‌ها یا حتی مناظر دیگر ترکیب می‌کند تا جلوه ای غیرعادی و پوچ بسازد.

او روابط مختلف با تصویر عکاسی مانند مستندسازی حقیقت، تامین کننده حافظه یا نماد فرهنگ مدرن را دوباره بررسی می کند. او از طریق کنار هم قرار دادن ظریف و هوشمندانه معانی تکان دهنده خود را شکل می دهد . او ایده‌های رادیکالی را از عکس‌ها القا می‌کند که در غیر این صورت بیننده روزمره را مجذوب خود می‌کرد.

او از اصطلاح فتومونتاژ به نفع کلاژ اجتناب می‌کند . همانطور که خودش اعلام کرد،“بریدن یک عکس می‌تواند مانند بریدن از گوشت باشد”. در سال 2012، او جایزه عکاسی Deutsche Börse را دریافت کرد و نظرات متفاوت منتقدان در مورد آن ثابت کرد که فتومونتاژ هنوز بحث برانگیز است.

جوزپ رنائو

کار نقاش، طراح پوستر و دیوارنگار اسپانیایی جوزپ رنائو همیشه سیاسی بود . او در سال 1931 به حزب کمونیست پیوست و در اواسط دهه 1930 پوسترهایی ساخت که از جمهوری اسپانیا علیه ارتش فرانکو حمایت می‌کرد. پس از تبعیدش در مکزیک پس از پایان جنگ داخلی اسپانیا، او به شدت تحت تأثیر تصاویر فرهنگ عمومی ایالات متحده قرار گرفت.

او تصاویر تبلیغاتی و مجلات محبوب ایالات متحده را تصاحب کرد و آنها را در مونتاژهایی قرار داد که با نژادپرستی، جنسیت گرایی، قدرت رسانه ها و مصرف گرایی سروکار دارند. او با این آثار مستقیما به فرهنگ آمریکا حمله کردبه روشی زیرکانه و زیرکانه این مجموعه کلاژ برای اولین بار در اواخر دهه 1980 در ایالات متحده به نمایش گذاشته شد. به ندرت از او با طرفداران رادیکال اولیه فتومونتاژ یاد می‌شود، اما او نقش مهمی در توسعه این فرم داشته است.

نمونه های معروف فوتومونتاژ و اخلاقیات پشت آن

تصاویر تغییر یافته فیزیکی

برای مثال، اگر نویسنده و هنرمند مرتبط با دادا در برلین، یوهانس بادر ، را با کلاژ خود در صفحه کتابی با کتیبه جوهر از سال 1920، به عنوان یکی از مشهورترین آثار هنری فتومونتاژ جنبش در نظر بگیرید، به وضوح می‌بینید که فیزیکی است. هنرمند ساخته شده با یک عکس را تغییر دهید تا عکس تصویر ایده آل شکل بگیرد.

با در نظر گرفتن اینکه دادائیست‌ها در واقع از قیچی و چسب برای برش و چسباندن عکس‌ها و همچنین متن‌های نوشتاری یکپارچه روی کلاژهای چاپ شده استفاده می‌کردند، شکی وجود نداشت که عکس‌های اصلی دستکاری و تغییر داده شده بودند. اما، وقتی نوبت به تکنیک‌های دیجیتالی می‌رسد، بسیار پیچیده‌تر هستند، و به‌علاوه گرفتن آنها بسیار سخت‌تر است.

فرهنگ برش و چسباندن

امروزه، «فرهنگی که ما در آن زندگی می‌کنیم به نوعی فرهنگ برش و چسباندن تبدیل شده است» ، همانطور که توسط دانیل هرمان ، متصدی گالری وایت‌چپل در لندن توصیف شد. درست است، ما غرق در حجم اطلاعاتی هستیم که هر دقیقه در هر دقیقه دریافت می‌کنیم و به اشتراک می‌گذاریم.

«کلاژ نماینده‌ای برای آن وضعیت تولید فرهنگی شده است. دانیل هرمان خاطرنشان کرد : این جایگزینی برای دنیای تصویر همیشه در حال تغییر و سیال ارائه می‌کند و لمس، بافت و واقعیت دنیایی را که در آن زندگی می‌کنیم به مردم یادآوری می‌کند. از سوی دیگر، لورا هاپتمن ، متصدی بخش نقاشی و مجسمه سازی در موزه هنر مدرن نیویورک، می‌گوید که کلاژ را می توان به عنوان راهی برای چگونگی”اطلاعات را به طور همزمان تجربه کنید” .

همانطور که لورا هاپتمن آن را «ابر افقی اطلاعات» می‌نامد، به داده‌های ترکیبی اشاره می‌کند که همه ما در طول زندگی خود با آنها کار می‌کنیم.

در این مقاله به طور کامل توضیح دادیم فتومونتاژ چیست، انواع و نمونه عکس فتومونتاژ شده را معرفی کردیم. امیدواریم برای شما مفید .اقع شده باشد. نظرات خود را پیرامون فتومونتاژ در تصویرسازی، فتومونتاژ پرتره و عکاسی فتومونتاژ با ما درمیان بگذارید.

برخی از سوالات متداول

1. فتومونتاژ چیست؟

فتومونتاژ ترکیبی از چندین عکس، که برای جنبه هنری یا برای به تصویر کشیدن بیش از آن‌چه که در یک اثر هنری قابل نمایش است، با یکدیگر ترکیب شده‌اند.

2. تکنیک‌ های فتومونتاژ کدام‌اند؟

تکنیک‌های فتومونتاژ در دهه گذشته با ادغام رایانه‌ها در فرآیند خلق هنر و معرفی نرم‌افزارهای ویرایش تصویر دیجیتال به طور قابل توجهی تکامل یافته‌اند. اکنون پیست‌آپ‌ها به‌صورت دیجیتالی از طریق نرم‌افزارهای مختلفی مانند Adobe Photoshop، Paint Shop Pro، Corel Photopaint، Pixelmator، Paint.NET یا GIMP ایجاد می‌شوند.